سخنرانی سرپرست پردیس شهید مفتح به دانشجو معلمان جدید
بسم الله الرحمن الرحیم
قال الله الحکیم فی محکم کتابه: «إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُکُمْ أَن تُؤدُّواْ الأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا...»
(نساء، آیه: 58)
با سلام و خیر مقدم خدمت کلیه میهمانان، همکاران، استادان و دانشجویان گرامی
سی و چهارمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی را تبریک میگویم و به روح بانی و بنیانگذار این انقلاب بزرگ درود می فرستم. همچنین برای ادامة دهندة راه امام راحل، مقام معظم رهبری آرزوی سلامتی دارم.
امروز در اینجا گرد هم آمدهایم تا مراسم افتتاحیه دانشگاه فرهنگیان در قبلة تهران، شهرری، را برگزار کنیم. مکانی که در آن جمع شده ایم یعنی مرکز تربیت معلم شهید مفتح، از جمله مراکزی است که سابقة آن به قبل از انقلاب اسلامی برمیگردد. از این مرکز آموزش عالی، تاکنون هزاران نفر از جوانان این سرزمین درس معلمی آموختند و راهی مدارس شدند و سالهای سال در سنگر تعلیم و تربیت به فرزندان این سرزمین خدمت کردند.
از آن سالی که من وارد این مرکز تربیت معلم شدم و شروع به تحصیل کردم، دقیقاً 29 سال و 22 روز میگذرد. در آن روزی که تحصیل در این مرکز را آغاز کردم و در یکی از خوابگاههای آن، دو سال تمام با همکلاسیهایی از این شهر و آن شهر، از این استان و آن استان زندگی کردم، هیچگاه تصور نمیکردم که روزی شاهد تحول و تکامل مراکز تربیت معلم به دانشگاه فرهنگیان باشم. از این رو خدا را شاکر و سپاسگزارم که پیش از پایان دوران خدمتم، شاهد و ناظر افتتاح دانشگاه فرهنگیان هستم.
در برهه هایی از دوران سی سالة گذشته بر مراکز تربیت معلم که صدقة جاریه شهیدان رجایی و باهنر بود، و از نخستین نهادهای برآمده از انقلاب محسوب میشد، جفاها رفت. در دورههایی گَرد فراموشی بر این مراکز پاشیده شد و گاه تا مرز انحلال و تعطیلی پیش رفت. البته برخی مراکز به تعطیلی نیز کشانده شد، اما از آنجا که نیت بانیان آن، چیزی جز خدمت با اخلاص نبود، به خواست خدا از خاکستر رو به خاموشی مراکز تربیت معلم شعلة دانشگاه فرهنگیان زبانه کشید. اطمینان دارم که دیری نخواهد پایید که این شعلة گرم و پرفروغ بار دیگر فضای تعلیم و تربیت ایران عزیز را همچون مراکز تربیت معلم سالهای نخست انقلاب اسلامی روشن و پرنور خواهد کرد.
امروز بیست و سوم بهمن است. این روز در تاریخ دانشگاه فرهنگیان شهرری به عنوان روز گشایش رسمی این دانشگاه ثبت خواهد شد. اما چرا ما چنین روزی را برگزیدهایم؟ بیست سوم بهمن درست روز بعد از پیروزی انقلاب اسلامی است. ما با انتخاب این روز، میخواهیم بگوییم انقلاب اسلامی که حاصل مجاهدتهای مردمان و زنان این سرزمین بود پیروز شد و اکنون در روز بعد از پیروزی، نوبت ساختن این سرزمین است. ساختن این سرزمین و کمک به پیشرفت و ترقی آن تنها از مسیر تعلیم و تربیت میگذرد. هیچ راهی برای پیشرفت و سعادت ملت بزرگ ایران بجز پرداختن به آموزش و پرورش نیست. هرچه در این مسیر گام برداریم راه پیشرفت و سربلندی را هموارتر کردهایم. هرقدر در این زمینه سرمایهگذاری کنیم سود برده و هرقدر کم کاری کنیم زیان کردهایم. تعالی مدرسه و معلم باید به دغدغة اصلی ما تبدیل شود. نباید آنی از آن غافل شود. تنها با پرورش معلمانی توانمند، مؤمن و متعهد به حرفة مقدس معلمی میتوان به آیندة آموزش و پرورش امید بست. ازاینروست که جایگاه بیبدیل مراکز تربیت معلم سابق و دانشگاه فرهنگیان فعلی بر همگان روش و آشکار میشود.
باید به دانشجویان عزیزی که اکنون در خدمتشان هستیم صمیمانه تبریک بگویم. این دانشجویان دو آزمون دشوار را پشتسر گذاشتهاند، نخست آزمون کنکور و دوم آزمون مصاحبههای تخصصی که عبور از آن چندان ساده و آسان نبود. کمااینکه تقریباً نیمی از قبول شدگان در کنکور در مصاحبههای تخصصی نمره لازم را نیاوردند. برای آنها نیز آروزی موفقیت داریم. دانشجویان پذیرفته شده باید بدانند این روز، در زندگی آنها به عنوان یک روز تاریخی ثبت خواهد شد. سالها بعد از شروع به شغل شریف معلمی با افتخار خواهند گفت: «ما نخستین ورودی دانشگاه فرهنگیان هستیم.» مسلماً تعبیر «نخستین ورودی» کار شما را پرمسئولیتتر خواهد کرد. چه، شما جز «السابقون» خواهید بود. بنابراین، باید از هرحیث پیشگام و پیشرو باشید. هم از حیث علمی و اخلاقی و هم از حیث کسب توانمندهای حرفة معلمی. شما باید به عنوان نخستین پذیرفتهشدگان دانشگاه فرهنگیان در عقیده و عمل، تعصب و تعهد خود را نسبت به آموختههای خود در این دانشگاه نشان دهید و اثبات کنید که میتوانید دانشآموزانی با دانش و بینش تربیت کنید.
دانشجویان عزیز بجز دو آزمونی که پشتسر گذاشتهاید، دو آزمون دیگر پیشرو دارید: نخست آنکه در دوران چهار سال تحصیل، شایستگیهای علمی و اخلاقی و توانمندیهای حرفة معلمی را به خوبی و شایستگی کسب کنید و دیگر آنکه بعد از شروع به کار معلمی نسبت به تکمیل و تکامل قابلیتهای خود لحظهای غفلت نکنید. اگر چنین مشی را پیشه کنید، مطمئن باشید که معلمانی با منش و روش خواهید بود. منش معلمی و روشی معلمی آسان به دست نمیآید. تنها با توکل و تلاش میتوان به این دو امر دست یافت. پس به خدا توکل کنید و تمام توش و توان خود را به کار گیرید. از خدای بزرگ که مربی عالمیان است میخواهیم تا ما را در این راه مقدس و دشوار یار و یاور باشد.
نصرالله صالحی
سرپرست دانشگاه فرهنگیان،
پردیس شهید مفتح
23/11/91